Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία δεν έπεσε ποτέ, έγινε Βυζάντιο. Ένας άνθρωπος είναι ταγμένος να σώσει αυτήν αυτοκρατορία. Αυτή είναι η ιστορία του...

Ο Λουκάς Μαγκόρις, απόγονος Άγγλων πριγκίπων, είναι άνθρωπος με σπάνιο ταλέντο για τον πόλεμο και για το εμπόριο. Σ’ αυτόν πέφτει το βαρύ καθήκον της υπεράσπισης της χώρας του και του αγαπημένου του Μυστρά εναντίον των ασυγκράτητων οθωμανικών δυνάμεων. Το "Λιοντάρι του Μυστρά" ανοίγει με τον θάνατο του Ταμερλάνου καθώς ετοιμάζεται να εισβάλει στην Κίνα των Μινγκ. Ο Μεχμέτ έχει απελευθερωθεί και κυβερνάει τα οθωμανικά εδάφη εν ονόματι του Ταμερλάνου, αλλά ο αδερφός του, ο Σουλεϊμάν, έχει εισβάλει στην Ανατολία, έχει καταλάβει την Μπούρσα κι έχει αναγκάσει τον Μεχμέτ να επιστρέψει στο οχυρό του στην Αμάσεια. Ο Σουλεϊμάν δείχνει τώρα έτοιμος να απειλήσει ξανά τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία...

Κινεζική μεθόριος, Χειμώνας 1405
Ο αετός του Ταμερλάνου βρισκόταν στον ουρανό και η λεοπάρδαλή του στο χιόνι, ελεύθερα επιτέλους και τα δύο από τις αλυσίδες τους. Η γυναίκα επάνω στον πύργο δεν μπορούσε να τα δει. Ούτε οι Μογγόλοι στρατιώτες, που στριμώχνονταν γύρω από τις φωτιές τους· δεν μπορούσαν καν να δουν ο ένας τον άλλο εξαιτίας της χιονοθύελλας. Η ανάσα τους κρυστάλλιαζε στα γένια τους και οι φτυσιές τους είχαν γίνει πάγος όταν έφταναν στο χώμα. Δάχτυλα χεριών και ποδιών είχαν χαθεί στη διάρκεια της πορείας, ύστερα χέρια και πόδια. Άντρες είχαν ταξιδέψει με τα άλογά τους χωρίς μύτη για να μυρίζουν ή αυτιά για να ακούνε. [...]
Η ορδή είχε ξεκινήσει από τη Σαμαρκάνδη σκυφτή, κόντρα σ’ έναν ορμητικό άνεμο που φυσούσε από τη στέπα. Λικνίζονταν αργά στις σέλες τους, μαζεύοντας όση ζεστασιά μπορούσαν από τα ζώα τους, ελπίζοντας αυτή η περιπέτεια να είναι η τελευταία του Ταμερλάνου. Οι στρατηγοί του τον είχαν εκλιπαρήσει να μην ξεκινήσει για πόλεμο.